Ana Bogdanović

O PEJZAŽU I SKRIVANJU U RADOVIMA IVANA ŠULETIĆA

Umetnička praksa Ivana Šuletića zasniva se na temeljnom analitičkom pristupu mediju slikarstva i propitivanju njegovih reprezentacijskih svojstava – preciznoj slikarskoj metodologiji koja se konsekventno sprovodi tokom procesa konstruisanja slike kao kontemplativnog prostora koji ima svoju kompleksnu istoriju i političku ulogu, te njenog izvođenja na platnu. U recentnim radovima, koje prikazuje u okviru izložbe Cityscape: Sequel, Šuletić nastavljajući da primenjuje pomenute postupke, polazište za njihovo izvođenje nalazi u pejzažu koji ne posmatra kao žanrovski definisan tip slike, već kao koncept konstituisanja prizora (prirodnog ili urbanog krajolika) slikanjem. Drugim rečima, njega pejzaž ne zanima kao tema, već kao autorefleksivna slikarska praksa, ali i kulturno definisana praksa.

(...)

(CELOVIT TEKST U ŠTAMPANOM IZDANJU)